Ο θυρεοειδής αδένας είναι ένας ενδοκρινής αδένας που βρίσκεται στο μπροστά τμήμα του τραχήλου , κάτω από το μήλο του Αδάμ. O Θυρεοειδής παράγει ορμόνες που παίζουν ρόλο στον μεταβολισμό.
Η θυρεοειδεκτομή (αφαίρεση του θυρεοειδή αδένα) έχει ορισμένες ενδείξεις και η απόφαση λαμβάνεται πάντα και με τη συνεργασία του Ενδοκρινολόγου του ασθενούς.
Κυριότερες ενδείξεις για θυρεοειδεκτομή είναι :
– Αν ένας ή περισσότεροι όζοι μέσα στον θυρεοειδή είναι ύποπτοι για καρκίνο.
– Αν υπάρχει μεγάλη διόγκωση του αδένα (βρογχοκήλη) που προκαλεί πιεστικά φαινόμενα σε γύρω όργανα ( οισοφάγο, τραχεία), αν υπάρχει ένδειξη για κακοήθεια ή για αισθητικούς λόγους λόγω μεγέθους.
Η τομή γίνεται στο κάτω μέρος του λαιμού, συνήθως μέσα σε ήδη υπάρχουσα πτυχή (ρυτίδα) του δέρματος για το καλύτερα αισθητικά μετεγχειρητικό αποτέλεσμα.
Ανάλογα πάντα και με τη σύσταση του Ενδοκρινολόγου γίνεται ολική ή μερική θυρεοειδεκτομή (αφαίρεση ενός λοβού του αδένα)
Κατά τη διάρκεια του χειρουργείου πρωταρχικό μέλημα είναι η προστασία των λαρυγγικών νεύρων (που είναι υπεύθυνα για την κίνηση των φωνητικών χορδών). Για το σκοπό αυτό διεγχειρητικά, χρησιμοποιείται επικουρικά ειδική συσκευή που αναγνωρίζει την πορεία των νεύρων μέσα στους ιστούς (Νευροδιεγέρτης). Έτσι ο χειρουργός πέρα από την εμπειρία του, έχει σαν βοήθημα και τη συσκευή ώστε να αποφύγει τυχόν κάκωση των νεύρων ιδιαίτερα σε περιπτώσεις ανατομικών παραλλαγών.
Σημαντικό είναι επίσης κατά τη διάρκεια της Θυρεοειδεκτομής , ο χειρουργός να αναγνωρίσει και να διατηρήσει ανέπαφους τους παραθυρεοειδείς αδένες, που σχετίζονται με τα επίπεδα ασβεστίου στο αίμα ώστε να αποφευχθούν μετεγχειρητικές διαταραχές.
Μετά το χειρουργείο η τομή κλείνει με πλαστική αποκατάσταση και ενδοδερμική ραφή.
Ο ασθενής παραμένει στην κλινική για μία ημέρα για παρακολούθηση και κατά την αποχώρηση λαμβάνει οδηγίες για να διασφαλιστεί η ομαλότερη μετεγχειρητική πορεία.
